kovalanırcasına yürüyordu. duvarlar üzerine geliyor ve sokaklar birbirine eklenmiyordu yürürken.
insanlara baktıkça kıskançlık etrafını sardı. sadece o ve sigarası vardı. iki defa çekip onu da söndürdü. var olan hiçbir şeye katlanamayacağını anladı. her şeyin her şeyliğinden sıkıldı. her gün uyanmak olmanın her gün uyanmak olmasından, her kelimenin birbiriyle aynı sonucu vermesinden, her anın her an olmaya devam etmesinden.
bir damla suya büyümesini söylediklerinden beri dalgalar onu boğup yutandı. düşüncelerle girdiği hiçbir kavgadan sağ çıkamayıp bir avuç suda çırpınıp durandı.
önünde ahenkle dönüp duran insanlar bu aralıktan bir başkasına gidebileceğine inanırdı. yürürken adımları birbirine karıştı.